ชาวมูเซอ หรือ ชาวล่าหู่
(Lahu People)
(Lahu People)
ลาหู่ หรือ มูเซอ เป็นชนชาวเขาเผ่าหนึ่งในประเทศไทย แบ่งย่อยๆ ออกเป็น 23 กลุ่ม เช่น มูเซอดำ , มูเซอแดง , มูเซอดำเบเล , มูเซอเหลืองบาเกียว , มูเซอลาบา , มูเซอเหลืองบ้านลาน และชาวมูเซอกุเลา โดยมีถิ่นกำเนิดอาศัยอยู่ในประเทศจีน ต่อมาถูกรุกรานจึงได้อพยพมาทางตอนใต้เข้าสู่ประเทศพม่า และทางตอนเหนือของประเทศไทย เมื่อกว่า 13 ปี มาแล้ว โดยเข้ามาทาง อ.แม่จัน , อ.เชียงแสน , อ.เชียงของ , อ.เวียงป่าเป้า , อ.แม่สรวย จังหวัดเชียงราย และทาง อ.ฝาง , อ.อมก๋อย จังหวัดเชียงใหม่ และ อ.ปางมะผ้า จังหวัดแม่ฮ่องสอน จะมีเพียงส่วนน้อยที่มาจาก อ.แม่สอด จังหวัดตาก
มูเซอ ที่รู้จักกันมาก ได้แก่ มูเซอดำ และ มูเซอแดง ซึ่งมีวัฒนธรรมประเพณีที่คล้ายคลึงกัน มูเซอ เป็นภาษาพม่า แปลว่า นายพราน เนื่องจากมีความชำนาญในการล่าสัตว์โดยใช้หน้าไม้ ในกลุ่มมูเซอดำ เรียกว่า ลาฮูนา ส่วนมูเซอแดง เรียกว่า ลาฮูยี
ภาษาที่ใช้พูดคือ ภาษามูเซอ โดยจะแตกต่างไปในแต่ละเผ่าย่อย ชาวมูเซอเรียกตัวเองว่า ล่าหู่ หมายถึง ชนเผ่าที่ได้กินเนื้อเสือปิ้ง ซึ่งเป็นการบอกถึงความกล้าหาญของชาวมูเซอที่ล่าเสือมากินเป็นอาหาร ส่วนคำว่า มูเซอ ในภาษาไทใหญ่ มู หมายถึง นิดหน่อย ส่วน เซอ หมายถึง สนุกสนาน ในประเทศไทยชาวมูเซอส่วนใหญ่อาศัยอยู่ใน จังหวัดเชียงราย , จังหวัดเชียงใหม่ , จังหวัดแม่ฮ่องสอน และจังหวัดตาก